بازنگری در بازیگری

پیشگفتار کتاب:
عربده کشیدن و به قول شکسپیر هوا را با دست شکافتن و نیز همواره وجهی از خویشتن خویش را تکرار کردن چندان دشوار نیست که رنج آفرینش بردن و عاشقانه راه دشوار بازیگری به نظر و عمل پیمودن، که گرچه عمر بازیگری به قدمت انسان است و همه بازیگرند، و کم اند هنرمندانی که ابزار بازیگری را بخردانه بکار گرفته اند. هنرمندانی که این کتاب حاصل خرد آنهاست، از این دسته اند که هر یک به قد وسع کوشیده طرحی نو دراندازد. هرچند بسیاری از این هنرمندان در هوای غرب دم زده اند، اما تن به مزرعه دست نخورده شرق نیز سپرده و از آن بالیده اند. خوبی این کتاب این است که حرف آخر را نمی زند و شرق و غرب و نظر و عمل هیچ یک را تافته جدا بافته نمی داند. کتاب خود تمثیل جالب رودی است که از هر جا می توان به آن پیوست. کسانیکه نظریه را دشوار می یابند، می توانند از عمل آغاز کنند و به نظر برگردند. در هر حال اما بهتر است این گفته نیاکانمان را از یاد نبریم که "هنری را که با آن خرد نیست، به هنر مپندار"
در نام این کتاب واژه ای است که در سرتاسر آن نیز تکرار شده و آن واژه re)consider) و مشتقات آن است. در واقع دو کلمه ای است که می توان آن را به (باز)نگری ترجمه کرد. یعنی هم نگرش و هم بازنگری. واژه نگر نیز به معنای نگرش است و در این شعر خیام نیز آمده است: "گردون نگری ز عمر فرسوده ماست."